Józef Pawłowski (1891 – 1965)
Urodził się we Wrześni 14.03.1891 jako syn Jana i Marianny z d. Kaźmierczak.
Wstąpił 28.12.1918 ochotniczo do Powstańczego Batalionu Wrzesińskiego (Wiewiórowski), z którym brał udział z bronią w ręku w potyczce pod Zdziechową, w obu bitwach o Szubin oraz w walkach o linię Noteci – do 20.02.1919. Do 28.03.1919 służył w Wojsku Polskim w 4 Pułku Strzelców Wlkp. później w żandarmerii krajowej. Odznaczył się w szczególny sposób przy odbiciu koszar niemieckich we Wrześni 28.12.1918 jako dowódca oddziału polskiego opanowując wartownię niemiecką i rozbrajając jej załogę. W czasie działań frontowych służył wzorem, pełniąc funkcję dowódcy plutonu.
Pracował jako posterunkowy Policji Państwowej.
Zweryfikowany powstaniec wielkopolski (nr 14279 z dnia 10.01.1935).
W 1936 starał się o Medal Niepodległości. Kapituła wniosek odrzuciła.
Po wojnie członek Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Września.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym Uchwała Rady Państwa nr: 01.24-0.25 z dnia 1958-01-24.
Zmarł we Wrześni 25.03.1965.