Stanisław Marian Błociszewski (1882 – 1939)
z Błociszewa herbu Ostoja
Urodził się 27.05.1882 r. w Ostrowie Wlkp. z ojca Stanisława i matki Jadwigi z domu Bojanowskiej. Ojciec Stanisław ur. 1.07.1849 r. w Smogorzewie, był synem także Stanisława, majora Błociszewskiego i Józefy z Wyganowskich. Był doktorem medycyny, lekarzem w Wiesbaden i miał synów Tadeusza i Stanisława Mariana. Ojciec zmarł 6.09.1927 r. w Paruszewie. Matką była Jadwiga z Bojanowskich (1854 – 1910 Wiesbaden).
Stanisław Marian uczęszczał do gimnazjum w Ostrowie i Wiesbaden, gdzie 27.02.1901 r. zdał egzamin maturalny. Został słuchaczem prawa na uniwersytetach w Freiburgu, Berlinie i Bonn. 6 grudnia 1904 r. w Kolonii zdał egzamin w zakresie nadziemiańskim, a doktorat obojga praw w Lipsku w 1905 r. Jako referendariusz pracował w sądzie powiatowym w Rüdesheimie i przy sądzie okręgowym w Wiesbaden. W roku 1905 odsłużył wojsko, a w roku 1907 odbył ćwiczenia wojskowe. W dniu 23.07.1908 r. kupił Paruszewo (620 ha). W listopadzie 1908 r. zrezygnował z pracy w sądownictwie z powodu zakupienia majątku Paruszewo, gdzie zamieszkał. W Poznaniu, w kościele świętomarcińskim, 15.10.1908 r. wziął ślub z Janiną Teklą Hulewicz z Młodziejewic (20.10.1889 – 1945), córką Adama i Marii Skrzydlewskiej. Świadkami był ksiądz Piotr Wawrzyniak i Zdzisław Skrzydlewski z Mechlina. Z małżeństwa urodziły się dwie córki: Janina Maria Jadwiga w 1909 r. i Krystyna w 1916 r.
Ppor. Błociszewski został dekretem nr 20 Naczelnej Rady Ludowej z dnia 30.03.1919 r. przyjęty do Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim i awansowany na stopień porucznika w kawalerii, ze starszeństwem od dnia 18.06.1915 r. Jednocześnie wskazano przydział do OKU, a służbę nakazano liczyć od 20.02.1919 r. Awansowany do stopnia rotmistrza rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1.06.1919 r., został przydzielony jako rezerwista do 17. Pułku Ułanów w Lesznie. Wskutek orzeczenia lekarskiego złożył z dniem 16.09.1919 r. prośbę o zwolnienie ze służby wojskowej, co zostało zaakceptowane (rozkaz nr 224). W dniu 2.01.1920 r. został mianowany sędzią pokoju we Wrześni. Rozporządzeniem z 8 stycznia 1920 r. Minister b. Dzielnicy Pruskiej mianował go sędzią pokoju do spraw karnych przy Sądzie Powiatowym we Wrześni. Pierwsza rozprawa z jego udziałem odbyła się we Wrześni w dniu 18 lutego 1920 r. W przytłaczającej większości rozpraw był przewodniczącym składu sędziowskiego, którą to funkcję pełnił społecznie. 16 grudnia 1920 r. został mianowany sędzią pokoju do spraw cywilnych. Od 14.01.1921 r. z powodu narastających problemów zdrowotnych wycofał się z pracy w sądownictwie. W piśmie do Naczelnika Sądu Powiatowego z dnia 13 lutego 1921 r. doniósł Stanislaw Błociszewski w Paruszewie o swej chorobie serca. Udzielono mu trzymiesięcznego urlopu. Ponieważ z urlopu nie wrócił do pracy, pismem z 8 września 1921 r. został zwolniony z obowiązków sędziego pokoju.
W 1936 r. majątek w Paruszewie wystawiono na licytację. Kupił go w dniu 16.11.1936 r. Władysław Grabski z Bieganowa.
Zmarł w dniu 31.07.1939 r. w Paruszewie i został w dniu 3.08.1939 r. pochowany przy kościele w Skarboszewie.