Wawrzyn Dąbek (1882 – 1954)
Urodził się w dniu 31.07.1882 r. w Zberkach jako syn Wawrzyna i Marianny z domu Łopatka.
W 1906 r. w Czeszewie ożenił się z Anną Przydrygą. Z nią miał siedmioro dzieci: Salomeę, Jadwigę, Ignacego, Pelagię, Franciszka, Józefa i Leona.
Podczas I wojny światowej wcielony do Armii Niemieckiej do 1. Kompanii 37. Rezerwowego Pułku Piechoty w Rawiczu (Reserve-Infanterie-Regiment nr 37). We wrześniu 1914 r. będąc w stopniu Gefreiter, został ranny podczas bitwy na froncie zachodnim.
Był włodarzem majątku w Chrustowie.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. Przydzielony został do obwodu wiejskiego w Borzykowie i wcielony do Kompanii Borzykowskiej. Zdemobilizowany w stopniu sierżanta.
W 1939 r. zagrożony represjami wraz z rodziną przeniósł się na lubelszczyznę. W styczniu 1940 r. został ujęty przez Niemców i osadzony na lubelskim Zamku. Po wyzwoleniu pracował jako zarządca majątku w Chrustowie.
Zmarł w dniu 2.11.1954 r. i został pochowany na cmentarzu w Czeszewie.
Zweryfikowany pod nr 23526 (nr kartoteki 15212) przez Związek Weteranów Powstań Narodowych RP.
Od 14.08.1938 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wielkopolskich z numerem legitymacji 15212.
Od 14.08.1938 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wielkopolskich z numerem legitymacji 15212.
