Hulewicz Witold Grzegorz Andrzej

Witold Grzegorz Andrzej Hulewicz (1895 – 1941)

Urodził się 26.11.1895 r. w Kościankach. Był synem Leona Hulewicza, wielkopolskiego ziemianina i Heleny z Kaczkowskich, pianistki.

Uczęszczał do gimnazjum w Trzemesznie i Śremie. Członek skautingu i Towarzystwa Tomasza Zana.

W sierpniu 1914 r. powołany został do wojska z przydziałem do oddziałów telegraficznych. Skierowany został na front francuski. W dniu 11.09.1918 r. mianowany został na stopień podporucznika.

Po powrocie do Poznania, od 15.12.1918 r. włączył się do działań niepodległościowych. Był adiutantem w Dowództwie Okręgu Wojskowego I (Poznań), a później działał w oddziałach telegraficznych. Wraz z por. Jasnochem zorganizował pierwszą kompanię łączności. Był także adiutantem w Ochotniczej Eskadrze Lotniczej na Ławicy. Rozkazem nr 15 z dnia 11.02.1920 r. przeniesiony z kompanii telegrafów nr 17 do kompanii telegrafów ciężkich nr 7. Z powstania wyszedł w stopniu kapitana, zwolniony do rezerwy z dniem 19.10.1921 r.

Dalsze studia kontynuował na Uniwersytecie Poznańskim i na Sorbonie w Paryżu. Witold Hulewicz był współwydawcą „Zdroju”, dwutygodnika literackiego utworzonego wraz z braćmi Jerzym i Bohdanem, przy wsparciu Stanisława Przybyszewskiego. W 1916 w Poznaniu założyli Spółkę Wydawniczą „Ostoja”, pismo zaczęło wychodzić od 1917. Utrzymało się tylko do 1922 – popadło w długi i na ich pokrycie Hulewiczowie zmuszeni byli sprzedać majątek rodowy Kościanki.

Od grudnia 1927 r. Witold Hulewicz był kierownikiem programowym Rozgłośni Wileńskiej Polskiego Radia, a później w Warszawie szefem Działu Literackiego Polskiego Radia.

Podczas II wojny światowej był redaktorem naczelnym wydawanego w Warszawie pisma „Polska żyje”.

Aresztowany 2.09.1940 r. został rozstrzelany przez Niemców 12.06.1941 r. w Palmirach.

Witold Hulewicz
Witold Hulewicz

Był żonaty dwukrotnie: z Anną Karpińską (z małżeństwa córka Stefania) i ze Stefanią Ossowską, która była więziona w Ravensbrück (zmarła w 1983 r.).

Witold Hulewicz pochowany został na cmentarzu w Palmirach.

Odznaczony:

  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złotym Krzyżem Zasługi,
  • Medalem Niepodległości,
  • Medalem Pamiątkowym „Za Wojnę 1918 – 1921”.
Witold Hulewicz - cmentarz w Palmirach

Więcej informacji znaleźć można na stronie: https://whulewicz.org