Wojciech Hypki (1894-1974)
Wojciech Hypki urodził się w Gozdowie 23.03.1894 jako syn Tomasza i Marianny z d. Wawrzynkiewicz.
Uczęszczał do szkoły podstawowej w Gozdowie a następnie do szkoły rolniczej. W roku 1914 został powołany do armii pruskiej i brał udział w I wojnie światowej.
6.01.1919 wstąpił jako ochotnik do oddziałów powstańczych. Następnie wcielony został do 6 baterii 1 Pułku Artylerii Polowej. Z baterią tą brał czynny udział z bronią w ręku w walkach na froncie wielkopolskim pod Nakłem, Kcynią, Gołańczą i Szubinem.
Później służył jako podoficer zawodowy w 14 Wielkopolskim Pułku Artylerii Lekkiej (14 pal). Z dniem 31.10.1934 jako zawodowy podoficer w stopniu starszego ogniomistrza został przeniesiony w stan spoczynku.
W 1935 starał się o Medal Niepodległości. Jego wniosek został odrzucony. Mieszkał wtedy w Poznaniu ul. Solna 3.
W 1945 r. uczestniczył w zdobywaniu Cytadeli Poznańskiej.
2.10.1921 w Kołaczkowie ożenił się z Pelagią Bruczyńską (1903-1947). Ich dzieci to: Bolesław (1921), Irena (1922), Edward (1923), Henryk (1926), Czesław (1928, Jan (1930). Drugi związek małżeński zawarł w 1948 r.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.958 z dnia 1957-12-06.
Uchwałą RP W38/74 mianowany na podporucznika. Zmarł w Poznaniu 22.08.1974 i pochowany został na cmentarzu jeżyckim.
