Michał Krajna (1895 – 1980)
Urodził się 27.09.1895 r. w Kornatach Leśnych jako syn Marcelego i Katarzyny z domu Kujawskiej. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Ostrowie Kościelnym. Później pracował jako robotnik w majątku Wólka. W tym czasie brał udział w strajku dzieci o język polski w szkole, co przypłacił niedowładem ręki.
W listopadzie 1914 r. został wcielony do Armii Niemieckiej i służył w 2. Kompanii Reserve-Infanterie-Regiment nr 228. W 1915 r. został ranny. Z wojska został zwolniony w grudniu 1918 r.
Wstąpił ochotniczo w szeregi powstańcze w dniu 27.12.1918 r., początkowo do luźnych oddziałów powstańczych, które weszły w skład 1. Kompanii Poznańskiej, wcielonej następnie do 2. Kompanii 4. Pułku Strzelców Wlkp. Brał udział przy zdobywaniu Prezydium Policji w Poznaniu oraz dworca, następnie w bitwach przy zdobywaniu Kcyni, Szubina, Rynarzewa i innych miejscowości odcinka frontu nadnoteckiego do dnia 26.07.1919 r. Walczył w kompanii Sempińskiego.
Po zakończeniu walk powstańczych walczył nadal, służąc w 11. Kompanii 4. Pułku Strzelców Wlkp. Wojsku Polskim jako zawodowy podoficer służył do 18.09.1939 r., w tym od kwietnia 1938 r. w 2 Morskim Batalionie Strzelców w Gdyni w stopniu starszego sierżanta.
W kampanii wrześniowej brał udział w obronie wybrzeża, a następnie był wzięty do niewoli, z której został zwolniony wskutek inwalidztwa w sierpniu 1940 r.
Podczas okupacji był zaangażowany w walkę konspiracyjną. Wtedy mieszkał w Strzałkowie przy ul. Wodnej 2.
Po wojnie mieszkał w Poznaniu i Gdyni. Żonaty z Elżbietą.
Zmarł 24.10.1980 r. i został pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
Odznaczony:
- Krzyżem Walecznych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 01.09-0.2 z dnia 9.01.1960 r.
- Medalem „Zwycięstwa i Wolności 1945” nr leg F 9887
