Leon Krygier (1898 – 1955)
Urodził się 25.06.1898 r. w Szemborowie jako syn Mikołaja i Heleny z domu Kantorczyk. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w zawodzie tapicera.
W 1916 r. został powołany do Armii Niemieckiej, skąd w dniu 14.12.1918 r. został zwolniony.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. na terenie powiatu wrzesińskiego. Od dnia 22.01.1919 r. skierowany do Poznania do 1. Pułku Artylerii, z którym brał udział w walkach na froncie zachodnim. Następnie został przeniesiony do 7. Dywizjonu Artylerii Konnej. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Zdemobilizowany w stopniu plutonowego.
Pracował w poznańskim Stomilu na Starołęce. Mieszkał w Żabikowie przy ul. Poznańskiej a po wojnie w Luboniu.
Zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp. w dniu 11.04.1933 r. pod numerem 7822. Należał do Związku Powstańców Wlkp. w Kole Żabikowo.
Zmarł w dniu 20.02.1955 r. i został pochowany na cmentarzu w Żabikowie.
Odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921.