Leon Maciejewski (1894 – 1968)
Urodził się 12.06.1894 r. w Kornatach z ojca Franciszka i matki Józefy z domu Adamskiej.
W latach 1900 – 1907 uczęszczał do szkoły ludowej w Kornatach. Po jej ukończeniu uczył się zawodu w zakładzie krawieckim Jana Jęsiaka w Strzałkowie.
W dniu 14.11.1914 r. został wcielony do armii niemieckiej i brał udział w I wojnie światowej na froncie zachodnim. Urlopowany od dnia 9.07.1917 r. na okres żniw, aby nie wracać do wojska, dokonał w dniu 14.07.1917 r. samookaleczenia się. W związku z tym był hospitalizowany początkowo w lazarecie gnieźnieńskim do 20.07.1917 r. a potem w głównym lazarecie w Bydgoszczy. Tam przebywał do dnia 26.11.1917 r. Po rekonwalescencji został wysłany do Osnabrück w Westfalii. Po powrocie z frontu wszedł w skład strzałkowskiej Rady Żołnierskiej.
Po wybuchu powstania wielkopolskiego wraz z bratem Czesławem wziął udział w wyprawie do Witkowa. Później z Kompanią Strzałkowską brał udział w bitwie pod Zdziechową i dalej pod Szubinem. Po bitwie szubińskiej zgłosił się ochotniczo do służby w artylerii i został włączony w dniu 29.01.1919 r. do plutonu haubic Kazimierza Nieżychowskiego. Pozostał w wojsku służąc w szkoleniu nowych kadr swym doświadczeniem kanoniera. W dniu 6.07.1920 r. został z wojska zwolniony.
Prowadził zakład krawiecki. W maju 1925 r. poślubił Zofię Jęsiak (3.05.1897 – 1979), z którą mial 3 córki: Marię, Lidię i Danutę (zamężną Sobczak, 1937 – 2000). Mieszkał przy ul. Gen Sikorskiego 9.
Podczas II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej wraz z Armią Poznań, w tym bitwie nad Bzurą. W późniejszym okresie kampanii znad granicy rumuńskiej, po chorobie, powrócił do Strzałkowa.
Zmarł 8.11.1968 r. i pochowany został w Strzałkowie.
Jako żołnierz zapisał się w pamięci kolegów cechami takimi jak odwaga, poświęcenie, zdyscyplinowanie, honor.
Odznaczony:
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1967 r.
- Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 0/218 z dnia 14.06.1965 r.
