Stanisław Matuszewski (1894 – 1972)
Urodził się w Nekielce w dniu 24.03.1894 r. jako syn Piotra i Zofii z domu Refermat.
Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Nekli. Następnie uczył się w zawodzie młynarskim w Chociczy pow. Jarocin. Egzamin z młynarstwa zdał w Lesznie z wynikiem dobrym. Do wybuchu I wojny światowej pracował jako młynarz w Niemczech. W 1914-1918 służył w armii niemieckiej na frontach zachodnim i południowym.
Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim służąc w 1 Kompanii Średzkiej w czasie od 28.12.1918 r. na odcinku walk w Poznaniu, pod Zbąszyniem i Nową Wsią, pod dowództwem Alfreda Milewskiego z Kijewa pow. średzki.
Zdemobilizowany został w kwietniu 1921 roku. Po powrocie z wojska rozpoczął pracę w młynie parowym w Środzie a następnie młynie parowym w Śremie w charakterze nadmłynarza. Po wojnie w 1945 roku wyjechał na Ziemie Odzyskane, gdzie powierzono mu uruchomienie młyna wodnego w Mostkach, który prowadził samodzielnie do maja 1953 r. Po przejęciu młyna przez Rejonowe Przedsiębiorstwo Młynów Gospodarczych w Międzyrzeczu podjął pracę w Szpitalu Powiatowym w Świebodzinie. Od października 1954 pracował w PGR w Wilkowie, a następnie do chwili przejścia na emeryturę w PGR Mostki.
Zweryfikowany – posiadał zaświadczenie nr 276/5941.
W 1919 otrzymał Pamiątkowy Krzyż „Za waleczność” Rady Ludowej Miasta Poznania.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 0/275 z dnia 26.07.1962 r.
Uchwałą RP W 2/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł 07.02.1972. Spoczywa wraz z żoną Kazimierą na cmentarzu w Mostkach.
Uzupełnienia: Hanna Lisiak-Góźdź
