Antoni Ochocki (1900 – 1941)
Antoni Ochocki urodził się we Wrześni 05.05.1900 jako syn Stanisława Ochockiego i Marianny z d. Bednarowicz.
Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim jako ochotnik z bronią w ręku. Uczestniczył w walkach przeciwko Niemcom w oddziałach powstańczych miasta Wolsztyna. Brał udział w bitwie pod Nową Wsią, pod Kopanicą i Wolsztynem.
Dnia 19.07.1926 zawarł związek małżeński z Kazimierą Łochocką (1902-1985). W 1929 zamieszkał w Białośliwiu. Był kupcem, drogerzystą. Antoni i Kazimiera mieli trójkę dzieci.
Był członkiem Związku Powstańców i Wojaków w Białośliwiu, prezesem Koła Przyjaciół Harcerstwa, działaczem Polskiego Związku Zachodniego.
Został zweryfikowany jako powstaniec dnia 24.01.1935 (nr 14559), będąc członkiem Koła w Białośliwiu.
W 1937 r. otrzymał Medal Niepodległości.
Za swą działalność w roku 1939 został aresztowany przez hitlerowskiego okupanta i osadzony w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu, a następnie w obozie Flossenbürg, gdzie zmarł w dniu 12.11.1941 r.
W 1958 r. został pośmiertnie odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (Uchwała Rady Państwa nr: 03.08-0.64 z dnia 1958-03-08). O nadanie WKP wnioskowała Komisja weryfikacyjno – odznaczeniowa Oddziału ZBoWiD Nakło, którego członkiem podopiecznym była wdowa po śp. Antonim Ochockim.
