Władysław Szelągiewicz (1900 – 1962)
Urodził się w Nekli w dniu 8.06.1900 r. jako syn Antoniego i Katarzyny z d. Kaczmarek.
Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku od 28.12.1918 r. do 20.02.1919 r., w tym od 28.12.1918 r. do 9.01.1919 r. jako ochotnik w Kompanii Średzkiej, w walkach o rozbrojenie Niemców w Środzie.
Następnie od 10.01.1919 do 20.02.1919 brał udział w walkach o Szubin, Rynarzewo, Samoklęski i okolice pod dowództwem Zdzisława Beutlera. Od 21.02.1919 r. został przydzielony do 1 Pułku Strzelców Wlkp.
Mieszkał w Poznaniu, przy ul. Siemiradzkiego 2. Ożeniony z Justyną (1902 – 1986).
Został zweryfikowany: – przez ZG ZWPN w dniu 27.07.1933 pod nr 7988 – w Referacie Historycznym DOK VII pod numerem 276/20119/38 z dnia 01.12.1938 r.
Zmarł w Poznaniu i został pochowany w dniu 28.08.1962 r. na cmentarzu junikowskim.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 0/960 z dnia 6.12.1957 r.
