Franciszek Szymański (1896-1965)
Urodził się 8 listopada w Tarnowie Podgórnym k. Poznania w rodzinie zamożnego rolnika Michała i Jadwigi Łeszyk. Ukończył 7 klas szkoły powszechnej i 4 klasy gimnazjum.
W latach 1915-1918 służył w armii pruskiej. 2 stycznia 1919 zgłosił się w Dopiewie do ppor. Andrzeja Kopy na czele zorganizowanego przez siebie 15-osobowego oddziału ochotników. Został mianowany dowódcą plutonu. Brał udział w walkach pod Nakłem, Kcynią i Szubinem, a szczególnym bohaterstwem wykazał się pod Rynarzewem, za co został awansowany do stopnia sierżanta.
Po powstaniu pozostał w jednostce, którą przemianowano na 10 pułk strzelców wielkopolskich, późniejszy 68 pp.
Zamieszkał we Wrześni, gdzie wybudował dom przy ulicy Kosynierów.
Miał przydział szefa 9 kompanii 3 batalionu i w jego szeregach walczył w kampanii wrześniowej. 18 września 1939 trafił do niewoli niemieckiej i do 1 kwietnia 1945 przebywał w oflagu VI B Dossel w Westfalii. Od 1 maja 1945 służył w I Brygadzie Zwiadu II Polskiego Korpusu Polskiego na Zachodzie.
W 1946 powrócił do Wrześni i podjął pracę kasjera w Zakładzie Sieci Elektrycznych.
Był żonaty z Heleną Włazik i miał dwie córki: Janinę, która zmarła we wczesnym dzieciństwie, oraz Marie.
Zmarł 09.08.1965 i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym we Wrześni.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)