Walenty Lorek (1898 – 1971)
Urodził się 11 lutego 1898 r. w m. Olbina Pakosław (pow. rawicki) jako syn rolnika Wawrzyńca i Antoniny Janury. Ukończył szkołę powszechną i kurs handlowy. W 1914 wyjechał do Westfalii. gdzie pracował w przemyśle i uczył się muzyki.
Od marca do grudnia 1918 służył w armii pruskiej w 159 batalionie w Mülheim.
28 grudnia 1918 wstąpił ochotniczo do oddziału powstańczego w obwodzie Poznań-Wschód i brał udział w zdobywaniu Cytadeli oraz lotniska na Ławicy.
W styczniu 1919 otrzymał przydział do 1 pułku rezerwowego, przemianowanego na 10 pułk strzelców wielkopolskich (68 pp). W 1919 walczył w obronie Lwowa, a w 1920 w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 otrzymał przydział sierżanta zawodowego-orkiestranta. Grał na tubach i basach. Służył w orkiestrze 68 pp we Wrześni i do 1939 był zastępcą kapelmistrza Antoniego Szała.
Brał udział w kampanii wrześniowej. W 1941 został aresztowany przez gestapo pod zarzutem przygotowań do zdrady stanu i poddany brutalnemu śledztwu w więzieniach we Wrześni i w Trzemesznie. Więziony był od listopada 1941 do maja 1942, kiedy zwolniono go z braku dowodów winy.
Po wyzwoleniu pracował jako urzędnik w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wrześni. W latach 1951-1961 był etatowym muzykiem w Wielkopolskiej Symfonicznej Orkiestrze Objazdowej w Poznaniu. Grał głównie na wiolonczeli, ale także na instrumentach dętych.
W 1961 przeszedł na emeryturę. W 1925 r. zawarł związek małżeński z Anną Makowską (1903-1988) i miał syna Edwarda (1927-2012) (żona i syn spoczywają na cmentarzu w Gdyni).
Odznaczony:
- Medalem za wojnę 1918-1921
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Medalem Zwycięstwa i Wolności
- Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.977 z dnia 1957-12-28
Zmarł 6 sierpnia 1971 w Gdyni.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)
