Urodził się 5.07.1899 r. w Strzałkowie jako syn Józefa i Małgorzaty z domu Kułtoniak. Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły powszechnej w Strzałkowie, rozpoczął naukę w zawodzie kupca.
W 1917 r. został powołany do służby wojskowej w Armii Niemieckiej. Służbę odbywał w 19. Pułku Piechoty w Zgorzelcu.
Po powrocie z I wojny światowej w listopadzie 1918 r. brał czynny udział w przygotowaniu Powstania Wielkopolskiego. Po jego wybuchu w dniu 27 grudnia 1918 r. pełnił wartę w Urzędzie Pocztowym w Strzałkowie, pod dowództwem Franciszka Przywarskiego. W styczniu następnego roku wstąpił do oddziału zwanego Kompanią Strzałkowską Alojzego Nowaka. Pełnił wartę w obozie w Łężcu, jak również uczestniczył w patrolach i rewizjach wśród kolonistów (tzw. rewizje za bronią). W ramach służby został wysłany do Radłowa i tam pełnił służbę wartowniczą. W dniu 2.02.1919 r. został wcielony do 2 Polowej Eskadry Lotniczej w Poznaniu – Ławicy. Z tą eskadrą wyjechał do Nowego Miasta /n Wartą, a następnie do Kruszwicy. Brał udział w okresie od 2.02.1919 r. w zdobyciu Bydgoszczy. W sierpniu 1919 r., przeniesiono go do II Baonu Radiotelegrafii Lotniczej w Warszawie (Mokotów), gdzie służył do 25.09.1920 r.
Przebieg służby według zapisów w książeczki wojskowej wyglądał następująco:
2.11.1916 do 5.11.1918 Armia Niemiecka
26.12.1918 – 1.02.1919 Powstanie Wlkp.
2.02.1919 do 9.12.1919 2 Eskadra Lotnicza
10.12.1919 do 25.09.1920 II Baon Radiotelegraficzny
Po powstaniu pracował w administracji skarbowej we Lwowie, a następnie w Urzędzie Celnym w Gdyni.
Podczas II wojny został wysiedlony do Torunia, gdzie doczekał wyzwolenia.
Po powrocie z Torunia podjął pracę w Gdyni, skąd został skierowany służbowo do pracy w kontroli skarbowej w Słupsku i Ustce. Tam pracował do 30.06.1953 r. i przeszedł z powodu złego stanu zdrowia (zanik słuchu i martwica kości prawego ramienia) w stan spoczynku. Żonaty. Mieszkał w Słupsku, przy ul. Mickiewicza.
Zweryfikowany jako powstaniec wlkp. pod nr 44/1633. Posiadał zaświadczenie potwierdzające udział w Powstaniu Wielkopolskim z Referatu Historycznego DOK VII nr 276-I/8441/38. Po wojnie ponownie poddany weryfikacji – nr zaświadczenia 8046 z 1948 r. Członek ZBoWiD.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.06-0.956 z dnia 6.12.1957 r.
Zmarł 28.06.1976. Spoczywa na cmentarzu w Słupsku.
Jakub Zaporowski (siedzi przodem na środku w krawacie) – zdjęcie wykonane podczas spotkania powstańców z okazji 50 rocznicy w Słupsku w 1968 roku (zdjęcie udostępnił Dariusz Zaporowski)
Jakub Zaporowski – wspomnienia spisane w 1968 roku (dokument udostępnił Dariusz Zaporowski)
Jakub Zaporowski – wspomnienia spisane w 1968 roku (dokument udostępnił Dariusz Zaporowski)
Jakub Zaporowski – cmentarz komunalny w Słupsku
(zdjęcie udostępnił Remigiusz Maćkowiak)
Urodziłem się 5 lipca 1899 r. w Strzałkowie pow. Września woj. poznańskie z ojca Józefa i matki Małgorzaty z domu Kułtoniak. Od 6 roku życia zacząłem uczęszczać do 7 klasowej szkoły powszechnej w Strzałkowie, gdzie po ukończeniu w roku 1913 oddany byłem w naukę branży kupieckiej.
W roku 1917 powołany zostałem do wojska niemieckiego i służyłem w 19. Pułku Piechoty w Zgorzelcu (Dolny Śląsk).
Po powrocie z pierwszej wojny światowej, to jest w listopadzie 1918 r. brałem czynny udział z bronią w ręku jako ochotnik w Powstaniu Wlkp. w Strzałkowie pow. Września. W pierwszych dniach tego powstania, to jest w końcu listopada i z początkiem grudnia 1918 r. należałem do oddziału przygotowawczego powstanie. Zaś w pierwszych dniach już Powstania Wlkp., to jest 27 grudnia 1918 r. zajmowane były poszczególne urzędy a ponadto pełniłem wartę przez kilka dni w zajętym Urzędzie Pocztowym w Strzałkowie. W tym okresie komendantem na terenie Strzałkowa był Franciszek Przywarski zamieszkały w Strzałkowie. W styczniu 1919 r. pełniłem służbę bezpieczeństwa w zajętym obozie w Strzałkowie, a następnie wysłany byłem w teren, gdzie u kolonistów niemieckich przeprowadzaliśmy rewizję i zabieraliśmy u takowych broń różnego rodzaju, w tym również i broń myśliwską. W końcu stycznia 1919 r. wysłany byłem do miejscowości Radłowo, aby tam pełnić służbę bezpieczeństwa. W tych okresach był dowódcą Alojzy Nowak. Później, to jest 2 lutego 1919 r. wcielony zostałem do II Polowej Eskadry Lotniczej w Poznaniu – Ławicy [ II Eskadry Wielkopolskiej]. Z eskadrą tą wyjechałem do Nowego Miasta nad Wartą, [dnia 2.04.1919 r. eskadra wyruszyła na wielkopolski front południowy i rozlokowała się na lądowisku przy majątku Klęka pod Nowym Miastem] a następnie w Kruszwicy (Inowrocław). W sierpniu 1919 r. przeniesiony zostałem do II baonu radiotelegrafii lotniczej w Warszawie – Mokotów, gdzie przebywałem do 25 września 1920 r. Mój udział w Powstaniu Wlkp. został zweryfikowany przez Poznań dnia 1 lipca 1937 r., nr głównej księgi ewidencyjnej 44/1633. Zaświadczenie o uczestnictwie w Powstaniu Wlkp. otrzymałem z Referatu Historycznego DOK VII Poznań nr 276-I.8441/38. Po wyzwoleniu zostałem zweryfikowany w roku 1948 pod numerem 8046.
Zostałem odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w dniu 27.08.1957 r. decyzją Rady Państwa PRL.
W kwietniu 1922 r. wstąpiłem do służby w administracji skarbowej na stanowisko rewidenta skarbowego w Lwowie, a następnie, to jest z początkiem kwietnia 1938 r. przeniesiony zostałem do Urzędu Celnego w Gdyni, gdzie pracowałem do chwili wybuchu II wojny światowej.
Podczas okupacji niemieckiej zostałem wywieziony na roboty przymusowe do Torunia i tam przebywałem aż do chwili wkroczenia Armii Radzieckiej. Po powrocie z robót przymusowych w marcu 1945 r. stanąłem samorzutnie do oczyszczania z gruzów budynków Urzędu Celnego i innych w Gdyni, a później w kwietniu pracowałem w Tymczasowym Zarządzie Państwowym w Gdyni. Zarówno praca przy oczyszczaniu z gruzów budynków jak i praca w Tymczasowym Zarządzie Państwowym, pozostawała bez wynagrodzenia, a poświęciłem się dla tej pracy z tego powodu, że w tym już czasie zastaliśmy nasz kraj w opłakanym stanie.
Dnia 15 sierpnia 1945 r. objąłem stanowisko rewidenta celnego w Rejonie Kontroli Skarbowej w Słupsku, a stąd przeszedłem do Urzędu Celnego w Ustce, gdzie pracowałem do dnia 30 czerwca 1953 r.
Z dniem 1 lipca 1953 r. z powodu ujemnego stanu zdrowia przeniesiony zostałem w stan spoczynku…
