Wacław Zawacki (1897 – 1986)
Urodził się w dniu 31.08.1897 r. w Białym Piątkowie jako syn Władyslawa i Marianny z domu Lussa.
W czasach swojej młodości Wacław Zawacki był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.
Powołany do Armii Niemieckiej uczestniczył w I wojnie Światowej i został w 1917 r. ranny.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. w Kompanii Miłosławskiej pod dowództwem Władysława Wiewiórowskiego. Pełnił od 20.11.1918 służbę odwachową i patrolową w Miłosławiu. W dniu 28.12.1918 r. brał udział w walkach o Wrześnię przy zdobywanie koszar pod dowództwem Plucińskiego. W dniach 30-31.12.1918 brał udział w oswobodzeniu Gniezna, walki o koszary i pocztę, dowódca Pluciński. Od 01.01 czynny udział w walkach o Mogilno, Strzelno, Kruszwicę. 04.01.1919 czynny udział w oswobodzeniu Mątew. 5 i 6 stycznia 1919 czynny udział w walkach o Inowrocław, dowódca Pluciński.
Z powodu krwawienia ran, odstawiony do szpitala do Wrześni. 18.02.1919 zwolniony przez komisję wojskową jako 50% inwalida wojskowy.
Po udziale w powstaniu, podjął w 1919 r. pracę na kolei. Najpierw pracował w Miłosławiu, potem od 1929 r. w Mieszkowie, a od 1935 r. w Chociczy.
W lutym 1945 r. był członkiem Tymczasowej Milicji Porządkowej na powiat jarociński (nie mylić z Milicją Obywatelską).
Od końca 1945 r. do początku 1948 r. był delegowany na Ziemie Odzyskane; pracował na stacjach w Nowogrodzie i Międzyzdrojach. Po powrocie z delegowania pracował na stacji w Jarocinie. W 1958 r. został rencistą PKP.
Zmarł w dniu 11 listopada 1986 r. w Chociczy, spoczywa na cmentarzu w Nowym Mieście nad Wartą.
Awansowany na stopień podporucznika, uchwała nr W 15/72.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 11.17-0.935 z dnia 17.11.1958 r.
Kursywą oznaczono informacje, które przesłał nam wnuk powstańca, Pan Marek Zawacki.
Zdjęcie profilowe powstańca pochodzi z książki pt. „Powstańcy Wielkopolscy ziemi średzkiej”
