Stefan Zimniewicz (1888 – 1950)
Urodził się 22.04.1888 r. we Wrześni jako syn Józefa (zmarł w 1934 r.) i Anastazji z domu Michalak, pochodzącej z Murzynowa Kościelnego.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, walcząc na froncie nadnoteckim w Kompanii Nekielsko-Strzałkowskiej.
Pochodził z rodziny o tradycjach piekarskich przybyłych do Strzałkowa. Ojciec Józef był przez 65 lat mistrzem piekarskim. Stefan po teściach przejął piekarnię, którą prowadził do śmierci. Później, już po upaństwowieniu jako piekarnię geesowską prowadził jego syn Henryk. Był również właścicielem sklepu kolonialnego.
Z małżeństwa z Władysławą Urbańską (16.06.1897 – 6.06.1992) ze Strzałkowa zawartego w dniu 5.02.1921 r. urodziło się pięcioro dzieci: Izabela, Henryk, Anna, Aleksandra i Stefan.
Władysława Urbańska, córka Władysława i Michaliny urodzona 16.06.1897 r. w Strzałkowie, mieszkała przy ul. Szerokiej 10. W latach 1903 do 1910 uczęszczając do szkoły w Strzałkowie i będąc wtedy w II klasie, wzięła w 1905 r. udział w strajku szkolnym. Powodem strajku było przymuszanie dzieci do nauki religii w języku niemieckim. Nieposłuszni pozostawali za karę po lekcjach w zamkniętej klasie. Jej ojca, Władysława, wezwano do urzędu gminnego i grożono więzieniem. W ramach represji pozbawiono go funkcji radnego. Dla nieposłusznych dzieci otwarto osobną klasę, w której dzieci pozostawały po lekcjach. Zmarła w dniu 6.06.1992 r. Spoczywa na cmentarzu we Wrześni.
Stefan społecznie udzielał się w Towarzystwie Rzemieślniczo – Przemysłowym oraz w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej „Iskra”.
Zmarł w Poznaniu, po ciężkiej operacji na gardło w dniu 17.07.1950 r.
Pochowany został w Strzałkowie, po pewnym czasie przeniesiono grób do Wrześni.
