Stanisław Szymański (1891 -1977)
Urodził się 05.05.1891 w Stefanowie (pow. Nowy Tomyśl, gmina Zbąszyń) jako syn Piotra i Franciszki z d. Stacheckiej.
Brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim. Od dnia 6.01.1919 r. walczył na odcinku Zbąszyń, Nowa Wieś, Nowy Dwór, Łomnica, Nowy Tomyśl pod dowództwem Fr. Szulca. Po skończeniu Powstania pozostawał nadal w wojsku w charakterze podoficera zawodowego bez przerwy do 1939 r.
Brał udział w kampanii wrześniowej.
Ożenił się z Marią Białowons.
W 1938 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy we Wrześni ul. ks. Piotra Wawrzyniaka. Był ślusarzem-rusznikarzem.
Po wojnie mieszkał we Wrześni ul. Kosynierów 41. Później wyprowadził się do Poznania ul. Południowa 1.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.18-0.746 z dnia 1968-12-18.
Uchwałą RP W 15/72 mianowany na stopień podporucznika.
Zmarł w Poznaniu 9.10.1977 i został pochowany na Junikowie. 21 grudnia 1976 został ekshumowany do kolumbarium w Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu junikowskim.
