Michał Nowicki (1900 – 1996)
Michał Nowicki urodził się we Wrześni 11.09.1900 jako syn Agnieszki Nowickiej.
Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27.12.1918. Wstąpił do oddziału powstańczego w Gnieźnie i walczył z bronią w ręku w miejscowościach: Gniezno, Zdziechowa, Szubin, Rynarzewo, Potulice. Dowódcą jego oddziału był por. Łakomy. Po zakończeniu walk powstańczych służył nadal w WP do października 1921. Ostatnią jednostką, w której służył był 10 Pułk Strzelców Wlkp. (68 pp).
W 1919 r. zawarł związek małżeński z Władysławą Maliną. Ich dzieci to: Marian (1921), Bernard (1931), Helena (1932), Bolesław (1934).
Od 01.06.1935 należał do Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej.
Został zweryfikowany jako powstaniec dnia 04.06.1936 (numer kartoteki 10951, numer Ref. Hist. 18498), będąc członkiem Koła Gniezno.
W 1937 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek został odrzucony.
W 1938 r. mieszkał w Gnieźnie ul. Trzemeszeńska 78.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 06.14-0.216 z dnia 1961-06-14.
Uchwałą RP W 15/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł 11.05.1996 i spoczywa na cmentarzu św. Krzyża w Gnieźnie.
