Władysław Szalaty (1890 – 1967)
Władysław Szalaty urodził się 13.05.1890 w miejscowości Obora (pow. Gniezno) jako syn Michała i Agnieszki z d. Kistowskiej.
W 1911 r. we Wrześni zawarł związek małżeński z Franciszką Majewską (1891 – 1971).
Wstąpił ochotniczo do formującego się w Borzykowie oddziału powstańczego. Następnie z 2. Kompanią Wrzesińską brał czynny udział w walkach pod Zdziechową, Trzemesznem, Mogilnem i Strzelnem oraz w bitwie o Szubin. Dnia 08.01.1919 dostał się do niewoli niemieckiej. Wraz z dowódcą por. Wiewiórowskim został przewieziony do Bydgoszczy a następnie do obozu w Altdamm.
Został zweryfikowany jako powstaniec 30.05.1934 r (nr 10849). Mieszkał wtedy w Chociczce Pow. Września.
W 1937 starał się o Medal Niepodległości. Wniosek został odrzucony.
Od lipca 1964 r. był członkiem ZBoWiD Koło Września.
Zmarł we Wrześni 25.01.1967 r.