Antoni Fimiak (1886-1958)
Urodził się w dniu 20.05.1886 r. w Gorazdowie powiat Września jako syn Walentego i Michaliny z domu Kujawa.
Służył w Armii Niemieckiej a został powołany podczas I wojny światowej jako rezerwista do 46. Pułku Piechoty we Wrześni. Był ranny w 1914 r. w bitwie pod Vois de Chevaliers od 25 do 30 lub Vaux w dniu 26.09.1914. Następnie po wyzdrowieniu powrócił w 1916 r. do jednostki.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim służąc w Batalionie Wrzesińskim.
Mieszkał we Wrześni a przeprowadził się do Poznania 16.6.1919 r. i zamieszkał przy Głogowskiej. Żona dołączyła do niego w kwietniu 1920 r. Ożeniony z Józefą Szałata z Borkowa (1890-1957), z którą mieli dzieci Stefanię (1912-1959) zamężną Kwaśnik, Kazimierę (1916) i Jana (1919-1988).
Po powstaniu służył jako żandarm.
Zmarł w Poznaniu a pogrzeb na cmentarzu komunalnym Junikowo odbył się w dniu 30.04.1958 r.
