Ignacy Robaszkiewicz (1890-1977)
Urodził się 1 lipca 1890 r. w Marianowie (pow. krotoszyński) jako syn rolnika Andrzeja i Magdaleny Kubiak. Ukończył szkołę powszechną w Wyganowie.
W latach 1910-1912 służył w wojsku pruskim, a w czasie wojny dostał się do niewoli rosyjskiej.
W grudniu 1918 wstąpił do oddziałów powstańczych w Poznaniu i walczył pod Szubinem, Nakłem, a później pod Zbąszyniem. Był żołnierzem I rezerwowego pułku piechoty i 10 pułku strzelców wielkopolskich (68 pp). Brał udział w kampaniach wschodnich.
Po powstaniu był zawodowym podoficerem 68 pp we Wrześni w stopniu chorążego. Ukończył 6 klas gimnazjalnych.
W lipcu 1939 został oddelegowany do batalionu Obrony Narodowej Szamotuły, gdzie był dowódcą plutonu ckm. Po powrocie do Wrześni był więziony przez hitlerowców, ale zwolniono go za wstawiennictwem żony – osoby narodowości niemieckiej. Podczas okupacji pracował na kolei.
Po wyzwoleniu był aresztowany pod zarzutami politycznymi i przebywał w więzieniu wrzesińskim od grudnia 1945 do lutego 1946. W latach 1946-1947 był administratorem koszar, później pracował w Stowarzyszeniu Plantatorów Buraków i Ziemniaków, był kierownikiem administracyjnym Pogotowia Ratunkowego we Wrześni (1949-1952), a w latach 1952-1957 zajmował stanowisko głównego księgowego w Szpitalu Powiatowym we Wrześni.
W 1925 we Wrześni zawarł związek małżeński z Wiktorią Lüdtke i miał trzech synów: Stanisława, Wacława i Bogdana.
Członek Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Września a następnie miejscowego koła ZBoWiD.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.953 z dnia 1957-12-06.
Zmarł 18 września 1977 i został pochowany na cmentarzu komunalnym we Wrześni.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)