Ignacy Dworecki (1897 – 1971)
Urodził się 25.01.1897 roku w Lesznie jako syn Franciszka i Cecylii z d. Czynszak.
Wstąpił jako ochotnik do formującej się Kompanii Powstańczej w Strzelnie w dniu 02.01.1919. W jej składzie brał udział z bronią w ręku w działaniach bojowych przy zdobywaniu Inowrocławia przez grupę Cymsa, pod Złotnikami, Tarkowem, Wierzbiczanami, Jeżewem.
Po zakończeniu powstania przydzielony został do 59 pp. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W Wojsku Polskim służył do stycznia 1927 r. Zdemobilizowany z 58 pp.
W 1931 r. ożenił się z Leokadią Nowaczewską. Mieli dwóch synów: Zbigniewa (1932) i Teodora (1937) oraz córkę Barbarę (1935). Był urzędnikiem sądowym.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 01.24-0.26 z dnia 1958-01-24.
Zmarł we Wrześni 21.03.1971 roku. Spoczywa na cmentarzu komunalnym we Wrześni.
