Kazimierz Garduła (1894 – 1947)
Urodził się w dniu 10.10.1894 r. w Strzyżowie w województwie podkarpackim jako syn Jana i Marianny z domu Gorczyc.
Ukończył Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie w 1922 r. i rozpoczął praktykę w Poznaniu. Zaangażował się także w działanie wrzesińskiej powiatowej Kasy Chorych. Obsługiwał teren Miłosławia. W 1932 r. przeniósł się do Inowrocławia a w następnym roku do Łodzi. Od 1935 r. był lekarzem systemu ubezpieczeń społecznych w Łodzi. Tam pracował do wybuchu II wojny światowej. Był żonaty z Marią Musiał i miał dwoje dzieci, syna Jana i córkę Marię.
Działał w stowarzyszenia lekarskich. Podczas wojny obronnej 1939 r. służył w X Baonie Sanitarnym. Dostał się do niewoli sowieckiej do obozu jenieckiego w Kozielsku. Od 6 grudnia 1939 r. przebywał w Kozielskim obozie jenieckim.
W dniach 15-17 kwietnia 1940 r. został wysłany rozrządzeniem szefa NKWD w obwodzie smoleńskim do Katynia zgodnie z listą transportową nr 029/3 z 13.04.1940 r. pozycja 1. Został prawdopodobnie rozstrzelany w okresie 16-19.04.1940 r.
Podczas niemieckiej ekshumacji został zidentyfikowany i zapisany w dzienniku z 24.05.1943, nr 3030 na liście AM. N-476-1-1951 jako Garduwa Casimir Janowicz.
Był zarejestrowany w Państwowej Komendzie Uzupełnień w Gnieźnie. Posiadał Legitymacja oficerska Jana Dreckiego. stopień porucznika rezerwy.
Decyzją Sądu G r o d z k i e g o w Łodzi z dnia 6/20/1947 został uznany za zmarłego.