Jan Jankowiak (1896 – 1944)
Jan Jankowiak urodził się 19.05.1896 w Kołaczkowie jako syn Franciszka i Konstancji Neydor.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.14451). Brał udział w bitwach o Szubin i Kcynię (dowódca kapitan Nieżychowski). Następnie został przydzielony do 2. baterii 1. pal. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Uczestniczył w odsieczy Lwowa, w walkach pod Gródkiem Jagiellońskim, Mikołajewem, Stryjem. W lipcu 1921 został zdemobilizowany w stopniu kaprala z 2. bat. 15. pal. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Pamiątkowym za wojnę 1918-1921.
W 6.02.1930 r. w Bydgoszczy, będąc wdowcem, ożenił się ze Stefanią Chełminiecką (I voto Zdziebło). Z pierwszego małżeństwa miał córkę Irenę (ur. 14.10.1923).
Został zweryfikowany jako powstaniec wielkopolski 06.02.1934 (numer kartoteki 1102 numer Ref. Hist. 8775) – Koło I Dywizji – Bydgoszcz.
W 1938 r. starał się o Medal Niepodległości. Wniosek odrzucono. Mieszkał wtedy w Bydgoszczy ul. Pomorska 21/14. Był szoferem.
Zmarł 14.01.1896 r. (33/1944 Starogard-wieś).