Stanisław Jóźwiak (1892 – 1941)
Stanisław Jóźwiak urodził się 04.11.1892 w Starczanowie jako syn Michała i Anny Jasińskiej.
Podczas I wojny, służąc w 9 Kompanii Infanterie Regiment nr 99 Armii Niemieckiej, będąc w stopniu Musketier, został lekko ranny w sierpniu 1914 r., ponownie podczas potyczek na zachodzie (Ballernstahl – Raon l’Etage) ciężko ranny w kwietniu 1916 r. a następnie lekko ranny w lipcu 1918 r.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.14967). Walczył w kompanii nekielskiej. Brał udział w bitwie o Szubin, Rynarzewo. Następnie został wcielony do 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich, później do kompanii zapasowej ckm.
Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zdemobilizowany w 1921 w stopniu szeregowca z żandarmerii wojskowej.
W 1922 zawarł związek małżeński ze Stanisławą Koszczyńską (1894-1925).
Ożenił się ponownie w 1925 r. w Poznaniu z Agnieszką Jakuboszczak. Dzieci: Krystyna (1926), Eleonora (1928), Sylwester (1929).
Został zweryfikowany w 1938 r. (numer weryfikacji 27474, numer kartoteki 16387). Należał do ZPW – Koło HCP w Poznaniu. Mieszkał w Poznaniu ul. Dolna Wilda 55/8.
Zginął w Oświęcimiu 1.11.1941 (numer obozowy 11192).