Adam Kołodziński (1897 – 1980)
Urodził się w dniu 22.12.1897 r. w Białym Piątkowie jako syn Mateusza i Rozalii z domu Melewskiej.
Podczas I wojny światowej służąc w Armii Niemieckiej został w 1917 r. ciężko ranny.
W dniu 15.12.1918 r. wstąpił do tworzącej się Kompanii Miłosławskiej pod dowództwem por. Wiewiórowskiego. Oddział ten obsadził granicę rosyjsko-niemiecką pod Strzałkowem. Tam mieli za zadanie rozbrajać i odbierać broń Niemcom.
Ta akcja trwała około jednego miesiąca. Następnie brał udział w oswobodzeniu Witkowa. Po ogłoszeniu zarządzenia we Wrześni, by każdy z żołnierzy wstępował do tego rodzaju broni, w której służył w czasie wojny, natychmiast udał się w dniu 13.01.1919 r. do Poznania i tam wstąpił do tworzącego się oddziału artylerii ciężkiej.
Z Poznania wyruszył z baterią do Kwilcza i tam w okolicy prowadzili walkę z Grenzschutz’em przez kilka dni. Następnie bateria wyruszyła pod Międzychód i tam toczyła walkę aż do zakończenia powstania. Baterią dowodził kpt. Przybylski z Wronek. Po zakończeniu walk powstańczych, wstąpił do 17 Pułku Artylerii Ciężkiej. Zdemobilizowany w 1921 r. w stopniu kanoniera. Mieszkał w Białym Piątkowie. Z zawodu był rolnikiem. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. Należał do Koła Miłosław Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. od 11.01.1937 r. W 1939 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wlkp. W 1972 roku został mianowany podporucznikiem, uchwała nr W 4/72.
Zmarł w dniu 16.05.1980 r. w Białym Piątkowie i został pochowany na cmentarzu w Winnej Górze.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 07.30-0.949 z dnia 30.07.1964 r.
