Jan Kubczak (1887-1965)
Urodził się 12 maja w Kaczanowie jako syn Kazimierza i Jadwigi Wojciechowskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej terminował w zawodzie ślusarskim oraz był uczniem Szkoły Dokształcającej. Od 1906 był pracownikiem stoczni w Kilonii. W 1908 wrócił do Wrześni i zdobył uprawnienia maszynisty na Wrzesińskiej Kolei Powiatowej.
W 1914 został zmobilizowany do armii pruskiej i walczył na froncie francuskim, gdzie został ciężko ranny (60% inwalidztwa). W 1917 wrócił na kolej wrzesińską.
W połowie listopada 1918 wstąpił do kompanii Straży i Bezpieczeństwa w Borzykowie. Był kurierem przewożącym korespondencję, co było mu osobiście zlecane przez Andrzeja Prądzyńskiego. Przewoził grupy powstańcze z terenu powiatu oraz transportował je do Witkowa i Gniezna. Brał udział w akcji oswobadzania koszar we Wrześni.
W czasie okupacji pracował w zakładach H. Schiemanna i był prześladowany przez hitlerowców, m.in. wyrzucono go z własnego domu na ulicy Mickiewicza.
Po wyzwoleniu wrócił do pracy na wąskotorówce, skąd w w 1955 przeszedł na emeryturę.
Był żonaty z Antoniną Głowacką i miał troje dzieci: Marię, Kazimierę i Bronisława.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Zmarł 9 września 1965 i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym we Wrześni.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)