Antoni Madaj (1893 – 1968)
Urodził się w dniu 19.01.1893 r. w Skotnikach, jako syn Walentego i Marii z domu Musielak.
W 1914 roku rodzina Madajów przenosi się do Zasutowa gdzie zakupiła gospodarstwo. W tym samym roku został powołany do pruskiego wojska. Po okresie szkolenia w 50 Pułku Piechoty im. Hrabiego Werderu (3 Dolnośląski ) stacjonującym w Rawiczu, został skierowany do 428 pułku piechoty. Po kilku miesiącach został przeniesiony do 82 pułku piechoty, z którym wyruszył na front wschodni. Pułk brał udział w walkach pod Dyneburgiem (Dźwińsk), a po kilku miesiącach zostaje przesunięty na front zachodni. Walczył pod Verdun i Reims. Po pewnym okresie przeniesiono go na front wschodni.
W dniu 15 września 1918 roku powrócił do Zasutowa. Do wojska, dezerterując, już nie powrócił. Stąd odpowiadając na apel kierownika szkoły w Nekli – Walentego Psuji wstąpił do formującego się oddziału powstańczego, którego dowództwo przejął wkrótce Zdzisław Beutler.
Po powstaniu został wcielony w dniu 3.06.1919 r. do 11 pułku Strzelców Wlkp. (69 pułku piechoty), tego, w skład którego została wcielona między innymi 3 Kompania Jarocińska pod dowództwem Krystofiaka, współdziałająca z Kompanią Nekielską podczas akcji na Szubin. Po 15.04.1920 r. przeniesiony do innej jednostki.
Wziął udział w wojnie bolszewickiej jako ochotnik Legii Ochotniczej Wrzesińskiej, gdzie 15 września 1920 r. został ranny w lewą dłoń w bitwie z konnicą bolszewicką o Horodec.
Rodzice w międzyczasie wyprowadzili się z Zasutowa do Wrześni, uprzednio ogłaszając licytację majątku. Wróciwszy z frontu, wobec braku pracy, wyjechał na roboty do Francji jako górnik w okolice Lille. Pracował tam 5 lat.
Po powrocie w 1929 r. kupił 8,5 hektarowe gospodarstwo w Nekielce. Tam ożeniwszy się ze Stanisławą Domowicz (1908 – 1997) doczekał się ośmioro dzieci: Jana, Czesława, Seweryna, Ludwika, Franciszka, Stanisława, Joanny i Alojzego.
Zmarł w dniu 23.04.1968 r. Spoczywa na nekielskim cmentarzu.
