Andrzej Hadada (1899 – 1971)
Urodził się w dniu 18.10.1899 r. w Nekli jako syn Michała i Rozalii z domu Rybackiej. Ożenił się z Magdaleną Nowak z Gąsiorowa.
W grudniu 1918 r. przyłączył się do stworzonego przez brata Stanisława oddziału powstańców i udał się przez Środę do Poznania. Następnie z oddziałem nekielskim przeszedł szlak bojowy na froncie północnym powstania. Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. w rejonie Szubina, Samoklęsk, Brzózek, Turu i Rynarzewa. Wykazał się niezwykłą odwagą przy zdobywaniu niemieckiego pociągu pancernego PZ 22 pod Rynarzewem.
Po powstaniu wcielony do 11 Kompanii 4 pułku Strzelców Wielkopolskich (58 Pułku Piechoty) odbył kampanię w wojnie z bolszewikami. Brał udział w III Powstaniu Śląskim. Zdemobilizowany z wojska w stopniu kaprala.
W okresie II wojny pracował jako robotnik w okolicach Wrześni.
Zweryfikowany przez ZG ZPW w dniu 22.05.1935 r. pod nr 14849.
Członek Związku Powstańców Wielkopolskich oraz nekielskiego koła Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. od 20.01.1935 r.
Zmarł w dniu 9.12.1971 r. i został pochowany na nekielskim cmentarzu.
Został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 0/353 z dnia 29.08.1968.
