Pietrowicz Stefan

Stefan Pietrowicz (1895-1945)

Urodził się 31.08.1895 r. w Żydowie parafia Malczewo (powiat gnieźnieński). Był synem Michała i Marii z d. Komassa.

W 1914 roku ukończył gimnazjum w Gnieźnie. W latach szkolnych był organizatorem tajnych kół gimnazjalnych Towarzystwa Tomasza Zana w Gnieźnie, Wrześni i Trzemesznie. W latach 1914-1916 studiował prawo na Uniwersytecie w Berlinie, angażując się w polskie życie akademickie i rzemieślnicze na obczyźnie. W 1916 powołany został do Cesarskiej Armii Niemieckiej, 6 Pułk Grenadierów im. Hrabiego Kleista von Nollendorfa (1 Zachodniopruski) z Poznania. Służył w Królewcu, następnie w Wilnie i Mińsku, gdzie pełnił funkcję tłumacza języka niemieckiego i rosyjskiego w Sądzie Wojskowym. W lipcu 1918 został sekretarzem w urzędzie policyjnym w Mińsku. Na przełomie 1918/1919 powrócił do Gniezna, gdzie działał prężnie w zarządzie Miejskiej Rady Ludowej i Wydziale Wykonawczym. Przez parę tygodni był redaktorem naczelnym wznowionego pisma „Lech”. Jako powstaniec wielkopolski walczył pod Zdziechową i Rogowem. W kwietniu 1919 wstąpił do Wojska Polskiego, najpierw w 1. pułku strzelców wielkopolskich, następnie 55. pułku strzelców wielkopolskich oraz w Sztabie Dywizji Strzelców Wielkopolskich.

W 1919 ukończył studia na Wydziale Prawno Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego.

Brał udział w Wojnie Polsko Bolszewickiej w walkach na Pomorzu, pod Działdowem i Brodnicą. W 1920 roku został skierowany do prac plebiscytowych na Górnym Śląsku i pracował w Wydziale Statystycznym w Bytomiu. W marcu 1920 zdał egzamin przed Komisją Ministerstwa byłego zaboru pruskiego w Poznaniu i w tym samym roku rozpoczął pracę w Urzędzie do walki z Lichwą i Spekulacją w Ostrowie Wielkopolskim. W latach 1920 – 1922 odbywał praktykę w Sądzie Powiatowymi Okręgowym oraz Prokuraturze w Poznaniu. Następnie pracował w Sądach Powiatowych w Stargardzie, Pobiedziskach i Witkowie.

W 1923 roku uzyskał na Wydziale Prawno Ekonomicznym Uniwersytetu w Poznaniu stopień doktora praw i w tym samym roku otworzył praktykę w Gnieźnie. Angażował się w życie społeczne miasta i regionu. Zasiadał między innymi we władzach Wydziału Izby Adwokackiej w Poznaniu, Naczelnej Radzie Adwokackiej, działał w Zarządzie Kręgowym „Sokoła”. W licznych procesach politycznych bronił działaczy Stronnictwa Narodowego oraz dziennikarzy Gnieźnieńskiego pisma „Lech”. W Gnieźnie był członkiem władz Stronnictwa Narodowego, organizował endeckie komitety wyborcze do parlamentu i rad miejskich. Z ramienia SN piastował stanowisko radnego miejskiego.

W listopadzie 1939 został aresztowany przez Niemców i przez krótki okres był więziony w Gnieźnie. Następnie został wysiedlony do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie prowadził tajne nauczania i był radcą prawnym w miejscowej Gminie Żydowskiej.

Kilkukrotnie aresztowany i zwalniany. Dnia 6 czerwca 1943 ponownie aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym KL Auschwitz (nr obozowy 123357). Następnie 25 stycznia 1945 ewakuowany w „marszu śmierci” do KL Mauthausen (nr obozowy 118181), gdzie zginął 23 kwietnia 1945 dwa tygodnie przed wyzwoleniem obozu.

Prochy jego spoczywają w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu św. Piotra i Pawła w Gnieźnie.

Autor biogramu: Roman Wójcicki

Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz  z żoną i córką (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz z żoną i córką (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Waldemar Kiełbowski)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Waldemar Kiełbowski)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Waldemar Kiełbowski)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Roman Wójcicki)
Stefan Pietrowicz (zdjęcie udostępnił Waldemar Kiełbowski)