Paweł Alfons Pluciński (1900-1978)
Urodził się w dniu 29.06.1900 r. w Miłosławiu jako syn Stanisława i Anny z domu Zbierskiej.
W dniu 1.01.1919 r. wstąpił w szeregi powstańcze Grolman w Poznaniu. Brał udział w oswobodzeniu Żnina i okolicy. Następnie 10.01.1919 r. brał udział w walkach na froncie pod Szubinem i Łabiszynem, gdzie dostaje się do niewoli niemieckiej. Na skutek natarcia oddziałów powstańczych został odbity. Brał udział w walkach pod Rynarzewem, Władysławowem i Rudami do 16.02.1919 pod dowództwem Bogackiego i Macieja Mielżyńskiego. Od 17.02.1919 r. został przeniesiony do oddziałów broni pancernej. Był telegrafistą w pociągu pancernym. W 1921 zostaje przeniesiony do rezerwy w stopniu kaprala.
Od 1945 pracuje jako mistrz kominiarski na terenie Gniewkowa i okolicy.
Awansowany na stopień podporucznika, uchwała nr W 34/72.
Zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp w dniu 10.01.1935 r. pod numerem 8447.
Zmarł w dniu 8.02.1978 r. w Inowrocławiu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.18-0.1055 z dnia 18.12.1958 r.