Mieczysław Słabęcki (1896 – 1939)
Urodził się 18 stycznia 1896 r. w Łojewie koło Inowrocławia, jako jeden z dziewięciorga dzieci Wojciecha i Franciszki z d. Halagiera. Uczył się w szkole powszechnej w rodzinnej miejscowości, gdzie w 1906 r. uczestniczył w szkolnym strajku. Uczęszczał do gimnazjum w Inowrocławiu i Gnieźnie.
W 1915 r. powołany został do służby w wojsku niemieckim, brał udział w walkach na froncie francuskim i rosyjskim. W 1918 r. uciekł z niewoli rosyjskiej.
Był jednym z organizatorów i dowódców Powstania Wielkopolskiego. 1 stycznia wyruszył z oddziałem wrzesińsko – gnieźnieńskim wraz z grupą Pawła Cymsa w kierunku Inowrocławia. Dowodził oddziałem walczącym z powodzeniem o dworzec kolejowy w Inowrocławiu. Następnie walczył o Złotniki.
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w II Batalionie 59. Pułku Piechoty, był dwukrotnie ranny pod Drohiczynem.
Po przejściu do rezerwy pracował na własnym gospodarstwie, a od 1933 r. jako urzędnik Starostwa Powiatowego w Toruniu.
W 1936 r. został burmistrzem Świecia. Z jego inicjatywy rozpoczęto rozbudowę miasta, powstały liczne domy wiejskie, wały przeciwpowodziowe.
Po wybuchu II wojny brał udział w kampanii wrześniowej. W październiku 1939 r. został przez Niemców aresztowany i zamordowany w listopadzie.
Odznaczony:
- Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari,
- Krzyżem Niepodległości,
- Złotym Krzyżem Zasługi.
