Kazimierz Stawniak (1898 – 1966)
Urodził się 24.01.1898 r. w Strzałkowie jako syn Franciszka i Ludwiki z domu Nowak.
Brał udział w Powstaniu Wlkp. w okresie od 28.12.1918 do 20.02.1919 r. Służył w Kompanii Wrzesińskiej pod dowództwem ppor. Nowaka. Walczył pod Zdziechową, Szubinem i Rynarzewem. Pod Rynarzewem został ranny w głowę. Po zakończeniu powstania pozostał w czynnej służbie w Wojsku Polskim do dnia 14.07.1921 r. w 1. Pułku Strzelców Wlkp. Zdemobilizowany w stopniu starszego strzelca.
Pełnił funkcję pomocnika maszynisty I klasy. Mieszkał w Gnieźnie przy ul. Wrzesińskiej, a przez pewien czas w Poznaniu.
Należał do poznańskiego koła 1. Pułku Strzelców Wlkp. Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914 – 1919 r., do którego wstąpił 15.02.1935 r.
Został zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp. w dniu 9.07.1935 r. pod numerem 16260.
Zmarł w dniu 2.12.1966 r. w Gnieźnie.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.06-0.950 z dnia 6.12.1957 r.