Michał Zenkteler (1890 – 1936)
Urodził się w dniu 15.09.1890 r. w Buku jako syn Walentego i Franciszki z domu Siuchnińskiej.
Ukończył gimnazjum w Śremie oraz jednoroczną służbę wojskową w Armii Niemieckiej. W latach 1911–1914 studiował rolnictwo w Akademii Rolniczej w Lipsku i w Berlinie. Przed I wojną światową działał w tajnych „Grupach Narodowych” oraz stowarzyszeniach polskich na emigracji. Był rolnikiem i inżynierem agronomii. W powstaniu wielkopolskim był dowódcą odcinka czarnkowskiego. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 15. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej. Pełnił także funkcję adiutanta XV Brygady Artylerii Wielkopolskiej. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii. W latach 20. XX wieku był oficerem rezerwy 17. Pułku Artylerii Polowej w Gnieźnie. W 1934 r. pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Gnieźnie. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII.
Po przeniesieniu do rezerwy został dzierżawcą domeny państwowej w Pałczynie. Był prezesem powiatowym Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych na powiat wrzesiński, członkiem wydziału powiatowego i rady powiatowej. W 1931 roku zastąpił Leona Plucińskiego na funkcji prezesa Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych. a od 1934 r. jednocześnie wiceprezesem Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Poznaniu. W 1935 roku został posłem IV kadencji (1935–1938). Z małżeństwa z Haliną Glabisz miał troje dzieci: Aleksandra, Wojciecha i Macieja.
Zmarł w nocy z 20 na 21 stycznia 1936 roku w szpitalu w Krakowie. Pochowany 26.01.1936 r. z honorami wojskowymi na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
Odznaczony:
- Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari,
- Krzyżem Niepodległości w dniu 28.06.1932 r.,
- Krzyżem Walecznych trzykrotnie,
- Złotym Krzyżem Zasługi trzykrotnie.