Stanisław Robakowski (1879 – 1927)
Urodził się w Gościejewie (gmina Koźmin) 7.05.1879 r. jako syn krawca Marcina i Marianny z domu Kasierowskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej i praktycznym przysposobieniu zdał 5.12.1897 r. egzamin przed komisją Cechu Malarsko – Lakierniczo – Pozłotniczego w Inowrocławiu i uzyskał tytuł czeladnika w zawodzie sztukator – pozłotnik.
W latach 1899 – 1902 odbył obowiązkową służbę wojskową w wojsku niemieckim. Do wybuchu wojny podejmował prace na terenie Niemiec, działając przy okazji w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Wezwany został do służby wojskowej w okresie I wojny światowej. Ukończył ją w stopniu plutonowego.
W połowie 1918 r. osiedlił się we Wrześni. Aktywnie działał na rzecz niepodległości. W okresie od 12.11.1918 r. do 15.12.1918 r. pełnił funkcję dowódcy Kompanii Strzałkowskiej. Brał udział w zdobyciu wrzesińskich koszar. Następnie został dowódcą plutonu w 2. Kompanii Wrzesińskiego Batalionu Powstańczego. Wybitnie wyróżnił się w bitwie pod Zdziechową (31.12.1918 r.). Wkrótce został organizatorem drugiego etapu Straży Ludowej we Wrześni i dowódcą jej oddziałów. Następnie służył w 3. Kompanii Garnizonowej 68. Pułku Piechoty w stopniu sierżanta sztabowego. Został zdemobilizowany 16.05.1922 r.
Po zakończeniu działań bojowych od 1923 r. pracował w swoim zawodzie, otwierając przy ul. Warszawskiej zakład kamieniarski, wykonując też prace pozłotnicze i sztukatorskie. Był projektantem i wykonawcą pomnika powstańców wielkopolskich na wrzesińskim cmentarzu.
Członek Bractwa Strzeleckiego i Towarzystwa Powstańców i Wojaków, w którym pełnił funkcję członka sądu honorowego.
W 1906 roku zawarł związek małżeński z Marią Wawrzyniak (1882- 1916). Dzieci: Wanda Teofila (1907-1895) i Bogdan (1913 – 1972). Drugą żoną Stanisława była Maria Harembska (1894 – 1945), z którą miał syna Mariana.
Zmarł w dniu 19.03.1927 r. we Wrześni. Spoczywa na cmentarzu parafialnym we Wrześni.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
