Franciszek Grześkowiak (1897 – 1945)
Urodził się w dniu 24. 03.1897 r. w Józefowie (Hildenhof Vorwerk niedaleko Lubonieczka) powiat Środa jako syn Antoniego i Marii z domu Szczepańskiej.
Uczęszczał do szkoły powszechnej w Czarnotkach. Gdy miał 16 lat uległ nieszczęśliwemu wypadkowi podczas pracy w cukrowni w Środzie Wlkp. Doznał obrażeń obu nóg. Przez okres dwóch lat leczony był w różnych szpitalach. Doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zaczął uczyć się zawodu szewskiego. Jako inwalida nie dostał powołania do czynnej służby wojskowej a do służby pomocniczej. Od 1917 r. do końca wojny pracował jako szewc w obozie wojskowym w Biedrusku. W lutym 1919 r. zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 4. kompanii ckm 10. Pułku Strzelców Wlkp. Z formacją tą brał czynny udział na froncie północnym Szubin-Rynarzewo i w wyprawie na Lwów. W październiku 1919 r. został zdemobilizowany.
Ożenił się 14.11.1919 r. z Franciszką z domu Grabowską (1893 – 1978 ) z Solca. Mieli troje dzieci: Marię (1920), Bolesławę (1922), Leona (1927).
Mieszkał w Orzechowie. Do roku 1922 pracował samodzielnie jako szewc, później pracował na portierni w fabryce (do 1935). W 1928 r. z powodu amputowano mu jedną nogę.
Od dnia 4.03.1937 r. należał do Koła Orzechowo Związku Weteranów Powstań Narodowych RP i pełnił tam funkcję zastępcy sekretarza.
W 1939 r. został zweryfikowany przez Związek Powstańców Wlkp. w Poznaniu. Numer kartoteki 19326.
Zmarł w dniu 8.02.1945 r.
Uzupełnienia Hanna Lisiak-Góźdź
