Władysław Kubiak (1900-1978)
Urodził się w dniu 10.06.1900 r. w Grzybowie Rabieżycach jako syn Józefa i Marianny z domu Kubczak.
Pobrany został do Armii Niemieckiej i służył w niej od 14.06. do 28.12.1918 r. w 46. Pułku Piechoty, w tym na froncie przebywał od 20.10. do 10.11.1918 r.
Po powrocie z frontu francuskiego wraz z załogą Infanterie Regiment nr 46 do wrzesińskich koszar zgłosił się do władz Służby Straży i Bezpieczeństwa, gdzie otrzymał polecenie bycia nadal w oddziale niemieckim z zadaniem wynoszenia broni i amunicji oraz obserwacji nastroju wśród żołnierzy niemieckich. Do czasu powstania w czasie pełnienia wart wyniósł 2 skrzynie amunicji karabinowej i kilkanaście karabinów oraz informował władze polskie o rozkazach władz wojsk i postawie żołnierzy niemieckich. Po opanowaniu koszar pełnił służbę w oddziale wrzesińskim do połowy stycznia 1919 r., a następnie przeszedł do Pułku Artylerii Polowej w Poznaniu, skąd został przydzielony do 8. Baterii na froncie północnym pod Kcynią.
Po Powstaniu Wlkp. nadal pozostał w służbie wojskowej. Brał udział w operacjach wojskowych na Ukrainie, ofensywie kijowskiej, froncie białoruskim, bitwie warszawskiej i kontrofensywie na froncie bolszewickim.
W okresie II wojny światowej wraz z żoną Bronisławą z domu Kozłowicz (1910-1981) i synem Zdzisławem (ur. 9.11.1935) został wysiedlony 29.09.1939 r. przez Gestapo przez Gutowo Małe do Radomia. Później w małżeństwie urodziła się córka Maria. Podczas okupacji w lutym 1940 r. związał się z organizacją podziemia patriotycznego, a mianowicie I Rejonem Obwodu Warszawa Powiat Armii Krajowej, gdzie pełnił od czerwca 1941 r. funkcję oficera gospodarczego sztabu. W czasie Powstania Warszawskiego w dniu 18 września 1944 r. został wywieziony do Niemiec, skąd zbiegł do Radomia i ukrywał się do oswobodzenia.
W AK działała również żona Bronisława Kubiak. W 1948 została odznaczona „Medalem Wojska” a w 1977 „Krzyżem Armii Krajowej”.
Zmarł w dniu 9.03.1978 r. we Wrześni i został pochowany na cmentarzu komunalnym w rodzinnym grobie.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 12.31-0.1064 z dnia 31.12.1958 r.