Jan Jaśniewicz (1895 – 1977)
Jan Jaśniewicz urodził się 20.11.1895 w Oleśnicy (pow. słupecki) jako syn Antoniego i Marianny z d. Witkowskiej.
Uczęszczał do szkoły powszechnej w Zagórowie. Następnie rozpoczął naukę w zawodzie stelmacha.
Wstąpił ochotniczo 28.12.1918 do kompanii budzyńskiej. Z kompanią tą brał udział z bronią w ręku w jej działaniach bojowych w odcinku Chodzież – Radwonki – Nakło – Kcynia do 20.02.1919 r. Po zakończeniu Powstania wszedł z wspomnianą kompanią w skład 4. Pułku Strz. Wlkp. i później został przeniesiony do 1. pułku saperów wlkp.
Zdemobilizowany został w kwietniu 1921 r.
W 1921 r. zawarł związek małżeński z Katarzyną Kwiatkowską (1900-1987). W latach 1921-1939 pracował jako kołodziej w majątku Grabowo Królewskie.
Mieszkał w Nowej Wsi Królewskiej. W 1939 r. przeprowadził się do Uścięcina (gmina Strzałkowo), gdzie zakupił niewielkie gospodarstwo rolne. Do Wrześni przeprowadził się w 1962 r.
Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Brał udział w obronie Trzebiny, Łodzi, Warszawy i okolic Rejowca pod dowództwem por. Kołacza.
Odznaczony Wielkopolski Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 02.19-0.46 z dnia 1958-02-19.
W 1971 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 29.09.1977 i został pochowany na cmentarzu komunalnym we Wrześni.
