Monika Skaba (1901 – 1983)
Monika Gorażdża urodziła się 05.05.1901 r. w Niewiadomiu (pow. rybnicki) jako córka Franciszka i Franciszki z d. Kubik.
W latach 1919-1921 wraz ze swoim ojcem Franciszkiem na terenie Śląska w miejscowości Rydułtowy brała czynny udział w przygotowaniu plebiscytu. Przed III Powstaniem Śląskim Franciszek Gorażdża własnym zaprzęgiem przewoził broń i amunicję, która była później magazynowana w jego domostwie w Radoszowach. W działaniach dotyczących załadowywania, rozładowywania, uporządkowania i konserwacji broni pomagała mu córka Monika. Broń następnie została przekazana do dyspozycji 4. kompanii 5 pp w Rybniku. Franciszek Gorażdża „Za udział w walce o oswobodzenie Ziemi Górnośląskiej spod jarzma pruskiego w powstaniu 1921” otrzymał „Śląską Wstęgę Waleczności i Zasługi” (nr. 8845 I kl. z dnia 05.07.1921).
W 1925 r. wyszła za mąż za Mikołaja Skabę.
W roku 1925 rodzina zamieszkała w Wielkopolsce. Małżonkowie prowadzili gospodarstwo w Obłaczkowie. Mieli siedmioro dzieci. Podczas wojny zostali wysiedleni do GG. Przebywali w Koniecpolu. Po wyzwoleniu powrócili do Obłaczkowa. Po śmierci męża Monika Skaba zamieszkała we Wrześni.
Od 1960 r. Monika Skaba była członkiem nadzwyczajnym ZBoWiD. Uchwałą RP z dnia 19.01.1967 r. została odznaczona Śląskim Krzyżem Powstańczym (nr L 1422). W roku 1971 po zweryfikowaniu jej jako powstańca śląskiego, została członkiem zwyczajnym ZBoWiD.
Zmarła 07.10.1983 i pochowana została na cmentarzu komunalnym we Wrześni, a następnie ekshumowana na cmentarz parafialny we Wrześni.
