Jan Szefer (1898 – 1989)
Urodził się w dniu 14.10.1898 r. w Czeszewie jako syn Ignacego i Marianny z domu Bluma.
Powołany do Armii Niemieckiej służył podczas I wojny światowej w 5. Kompanii Reserve Infanterie Regiment nr 37 i w 1918 r. został ranny.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27.12.1918 r. do dnia 18.2.1919 r. pod dowództwem Alojzego Nowaka w walkach na linii Szubin, Łachowo, Kołaczkowo.
Po zakończeniu powstania służył w 61. Pułku Piechoty w Gnieźnie do sierpnia 1921 r.
Zdemobilizowany w stopniu szeregowca. Mieszkał w Łagiewkach.
W 1925 w Grabowie Królewskim zawarł związek małżeński z Wiktorią Michalak (1895-1978). Ich dzieci to: Władysław, Leokadia i Gertruda.
Należał do Kola Borzykowo Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P., do którego wstąpił w dniu 26.07.1936 r.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 09.29-0.1592 z dnia 29.09.1982 r.
Zmarł 15.03.1989. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Bieganowie.