Jan Wizła (1899 – 1981)
Urodził się w dniu 8.11.1899 r. w Radomicach koło Czerniejewa jako syn Ludwika i Marianny z d. Królewczyk.
Zgłosił się jako ochotnik na Powstanie Wielkopolskie dnia 1.01.1919 r. i walczył z bronią w ręku przy zdobywaniu miasta Poznania (Grolmann), a następnie brał udział w walkach na froncie północnym, walcząc pod Żninem, Łabiszynem, Ludwikowem, Władysławowem, Rynarzewem i Szubinem w I Kompanii Poznańskiej. Następnie został wcielony do II baonu 9. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
Został zdemobilizowany 26.11.1921 r. z 67 pp w stopniu kaprala.
6.11.1927 USC w Zagórowie zawarł związek małżeński z Kazimierą Pawłowską. Ich dzieci to: Irena (1928) i Henryk (1930). W 1965 r. zawarł drugi związek małżeński.
Mieszkał w Stroszkach.
Zweryfikowany przez ZG ZPW w dniu 9.07.1935 r. (numer kartoteki 8676, numer Ref. Hist. 16390). Był członkiem nekielskiego koła Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. od 20.01.1935 r.
W 1938 został odznaczony Medalem Niepodległości.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 0/11 z dnia 25.01.1968 r.
Zmarł 02.08.1981. Spoczywa na cmentarzu w Nekli (ekshumacja z cmentarza komunalnego Miłostowo w Poznaniu).
