Wacław Ostojski (1893 – 1977)
Urodził się 03.08.1893 w Pogorzelicy jako syn Walentego i Antoniny z d. Boreckiej.
Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Borzykowie. Z Batalionem Wrzesińskim brał czynny udział z bronią w ręku w walkach pod Gnieznem, Zdziechową, Szubinem. Dnia 08.01.1919 raniony bagnetem w dłoń dostał się do niewoli niemieckiej w Bydgoszczy i Szczecinie Dąbie (Altdamm). 10 marca 1919 r. uciekł z niewoli.
Następnie pracował w sztabie 2. dywizji gen. Grudzielskiego w biurze sądowym Komorze, 11. Dywizji i 4 komp. 67 pp jako starszy sierżant na froncie północnym, później południowym.
We wrześniu 1926 wraz z bratem Alfonsem założył w Gdyni firmę „Bracia Ostojscy Zakłady Ślusarsko-Mechaniczne”. W 1931 brat Alfons wystąpił ze spółki.
Pełnił funkcję wiceprezesa a potem prezesa Towarzystwa Przemysłowców w Gdyni.
Zweryfikowany powstaniec wielkopolski (nr 19631 z dnia 08.10.1936 r. Koło Gdynia).
W 1938 r. otrzymał Medal Niepodległości.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 02.22-0.49 z dnia 1958-02-22.
Uchwałą W 2/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł w Gdyni 14.04.1977 i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gdyni Orłowie.
