Ignacy Lipiecki (1896 – 1971)
Ignacy Lipiecki urodził się 14.01.1896 w Białężycach jako syn Józefa i Barbary z d. Kaczmarek.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich I.487.18137). Uczestniczył w walkach pod Brzózkami i Potulicami.
Był przodownikiem Straży Granicznej. Kierował Placówką Straży Celnej „Gródek” (1926), Placówką Straży Granicznej I linii „Ruda” (1928). Następnie służył w istniejącej od czerwca 1932 do września 1939 Flotylli Straży Granicznej. Była to jednostka organizacyjna Straży Granicznej, wyposażona w kuter pościgowy „Batory” i trzy motorówki patrolowe „Kaszub”, „Mazur” i „Ślązak”, która zajmowała się ochroną granicy morskiej II RP. Załogi motorówek składały się z trzech funkcjonariuszy: komendanta, sternika i motorzysty-mechanika. Na „Kaszubie” tworzyli ją Ignacy Lipiecki, Stanisław Dziedzic i Ludwik Teichert. Flotylla stacjonowała w porcie rybackim Hel. Motorówki pełniły przede wszystkim służbę patrolową na wodach Zatoki Gdańskiej, ze szczególnym uwzględnieniem red portów Gdyni i Gdańska.
Został zweryfikowany jako powstaniec 20.12.1934 r. (numer kartoteki 5633, nr Ref. Hist. 13327). Mieszkał wtedy w porcie rybackim Hel.
W 1938 r. otrzymał Medal Niepodległości.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.954 z dnia 1957-12-06.
W 1958 r. kierował Wydziałem Ochrony Rybołówstwa w Szczecinie, przewodniczył Tymczasowej Komisji Egzaminacyjnej dla Rybaków.
Zmarł 08.12.1971 i spoczywa na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.
