Walenty Chełmikowski (1901 – 1970)
Urodził się w dniu 10.02.1901 r. w Marzeninie jako syn Antoniego i Heleny z domu Jasińskiej.
Wstąpił ochotniczo w wieku 17 lat dnia 31.12.1918 do Powstańczego Batalionu Wrzesińskiego. Wraz z oddziałem został wysłany na pomoc w rejon Inowrocławia. Kolejno brał udział w walkach o Strzelno i Inowrocław oraz następnie w odcinku Inowrocław – Bydgoszcz w grupie Cymsa do 20.02.1919 r. Oddział został wcielony do formującego się 5. Pułku Strzelców Wlkp., w którym służył do końca 1920 r. Został zdemobilizowany w stopniu starszego strzelca.
W 1922 roku w Marzeninie zawarł związek małżeński z Katarzyną Jędrzejczak (1903 -1978). Mieli czworo dzieci: Marian (1922), Stanisław (1923), Wanda (1925), Edmund (1932).
W czasie działań bojowych 1939 r. uległ podczas nalotu bombowego kontuzji, w wyniku której stał się inwalidą 70%.
Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związek Powstańców Wielkopolskich w dniu 30.05.1934 r. pod numerem 10285. Mieszkał wtedy we wsi Sobiesiernie. Później mieszkał w Sokołowie przy Szosie Gnieźnieńskiej.
Członek Związku Powstańców Wielkopolskich – Koło Września.
Zmarł 31.01.1970 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym we Wrześni w rodzinnym grobie.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 11.04-0.897 z dnia 4.11.1958 r.
Uchwałą RP z dnia 18.12.1968 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
