Stanisław Gaweł (1895 – 1981)
Urodził się 27.04.1895 r. w Dzierżnicy jako syn Piotra i Katarzyny z d. Majchrzak.
Brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim. Z 2. kompanią wrzesińską brał udział w potyczce pod Zdziechową i w bitwie o Szubin. Tam został ranny i wzięty przez Niemców do niewoli. Przebywał w obozie jenieckim w Altdamm (Szczecin-Dąbie).
Zdemobilizowany w stopniu szeregowca.
Mieszkał w Tczewie przy ul. Piaskowej 24. Był maszynistą parowozu na stacji Tczew.
W 1924 ożenił się z Leokadią Kwiczor. Pierwsza żona zmarła w 1935 r. W 1943 ożenił się po raz drugi z Zofią Mokwińską. Mieli czworo dzieci.
Zweryfikowany przez ZG ZPW w dniu 20.12.1934 pod numerem 6215 – Koło Tczew.
Odznaczony:
- Medalem Niepodległości (20.09.1937)
- Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 05.02-0.301 z dnia 1958-05-02
Uchwałą RP W 4/72 mianowany na podporucznika.
Zmarł 14.04.1981 w Gniewie pow. Tczew.
