Józef Kozanecki (1897 – 1974)
Urodził się w dniu 16.03.1897 r. w Pawłowie powiat Gniezno, jako syn Wojciecha i Katarzyny z domu Gliniewicz.
Był uczestnikiem strajku szkolnego 1907/09.
Walczył z bronią w ręku począwszy od dnia 28.12.1918 r. we własnej grupie rozbrajał niemieckich kolonistów w powiecie gnieźnieńskim w Baranowie, Mnichowie i Dalkach. Następnie z oddziałem gnieźnieńskim pod dowództwem por. Cymsa i Kittla brał udział w walkach pod Zdziechową. Od dnia 4.01.1919 r. jako szeregowy 4 Kompanii Poznańskiej (Kompanii Nekielsko – Strzałkowskiej) walczył pod Szubinem, Rynarzewem, Słonawach, Szczepicami, Zarczynem, Cegielnią, Turami, Brzózkami, Głęboczkami, Paterkiem i Nakłem.
Wstąpił do Wojska Polskiego (późniejszy 58 pp) i walczył przeciw Niemcom do lipca 1919 r. Po akcji powstańczej pozostał w W.P. jako zawodowy podoficer gospodarczy do 18.09.1939 r., w którym to dniu podczas walk w Puszczy Kampinoskiej dostał się do niewoli niemieckiej w stopniu starszego sierżanta.
Posiadał zaświadczenie służby w W.P. z Centralnego Archiwum Wojskowego nr 362 z dnia 12.12.1947 r.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr: 0/958 z dnia 6.12.1957 r.
Zmarł 28.12.1974. Spoczywa na Cmentarzu Sołackim (św. Jana Vianneya) w Poznaniu ul. Lutycka.
