Franciszek Matuszczak (1900-1982)
Urodzony 28 grudnia 1900 r. w Staniewie (pow. krotoszyński) jako syn Michała i Agnieszki Łąkowskiej.
W dniu 7.01.1919 r. wstąpił ochotniczo do 2. kompanii bezpieczeństwa w Poznaniu i brał udział pod dowództwem ppor. Krauzego w walkach o Kcynię, Szubin i Rynarzewo, a następnie w rejonie Kopanicy, Wielkiego Grójca i Nowej Wsi. Od czerwca do września 1919 r. uczestniczył w kursie podoficerskim. Otrzymał stopień kaprala. Następnie wcielony został do 7 Pułku Strzelców Wlkp., a w marcu 1920 r. przeniesiony do 10 Pułku Strzelców Wlkp. (68 pp), w którym służył do czerwca 1939 r. w stopniu starszego sierżanta.
W 1925 r. we Wrześni zawarł związek małżeński z Zofią Sobkowiak.
W czerwcu 1939 został oddelegowany do batalionu Obrony Narodowej w Nowym Tomyślu i brał udział w kampanii wrześniowej jako podoficer żywnościowy. 17 września trafił do niewoli niemieckiej pod Sannikami. W walkach wyróżnił się wielką dzielnością. W toku ewakuacji rodzin wojskowych 68 pp. 5 września pociąg został zbombardowany pod Sochaczewem, a jego żona Marianna i dwie córki poniosły śmierć. Dowiedział się o tym podczas pobytu w stalagu II A Neubrandenburg, ale wykazał wielki hart ducha i odporność psychiczną, służąc przykładem innym współwięźniom.
W maju 1945 wrócił do Wrześni i podjął pracę instruktora w Powiatowym Komitecie Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego. W 1950 ukończył Kurs Gospodarczy w Poznaniu i został mianowany księgowym w NBP Oddział Września. W latach 1956-1967 był instruktorem w Banku Rolnym Oddział Września.
Członek ZBoWiD – Koło Września.
Zmarł w Krzywiniu 28 grudnia 1982. Spoczywa wraz z drugą żoną i jej rodzicami na cmentarzu w Krzywiniu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała Rady Państwa nr: 03.23-0.275 z dnia 1973-03-23.
Biogram pochodzi z Wrzesińskiego Słownika Biograficznego, autor: Roman Nowaczyk (Stańczyk)
