Michał Roszyk (1900 – 1975)
Służył w Kompanii Miłosławskiej wchodzącej w skład Batalionu Wrzesińskiego.
Urodził się w dniu 11.09.1900 r. w Miłosławiu jako syn Andrzeja i Marianny z domu Bartylak.
Od połowy listopada 1918 r. wstąpił do Kompanii Straży i Bezpieczeństwa Miłosław, która z dniem 28.12.1918 przekształciła się w Miłosławską Kompanię Powstańczą, w składzie wrzesińskiego Batalionu Powstańczego (Wiewiórowski).
Do 20.02.1919, tj. do końca Powstania Wlkp. brał udział w walkach grypy Cymsa o Inowrocław i na przedpolu Bydgoszczy (Jaksice, Złotniki, Tarkowo, Nowa Wieś Królewska, Wierzchosławice, Gniewkowo, Opoki) w składzie wzmocnienia wysłanego z Batalionu Wrzesińskiego pod Inowrocław. Mieszkał w Miłosławiu, z zawodu był robotnikiem. W dniu 3.06.1950 r. zawarł ponownie związek małżeński.
Awansowany na stopień podporucznika, uchwała nr W 8/72. W 1939 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wlkp. Zweryfikowany przed 1939 r. i ujęty w ewidencji Biura Historycznego DOK VII w Poznaniu pod numerem 677. Był członkiem ZBoWiD-u od 1957 r., nr legitymacji 282784.
Zmarł w dniu 15.05.1975 r. w Miłosławiu. Został pochowany na miłosławskim cmentarzu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 08.01-0.715 z dnia 1.08.1958 r.
Miłosław, 4.12.1963 r.
Życiorys
Urodziłem się 11 września 1900 r. w Miłosławiu powiat Września z rodziców Filipa [w metryce wpisany jest Andrzej] i Marianny z domu Bartylak, wyznania rzymsko-katolickiego. narodowości polskiej.
Od 1906 do 1914 r. uczęszczałem do szkoły publicznej powszechnej w Miłosławiu. Po roku 1914 do 1916 byłem przy rodzicach na ich utrzymaniu, a od roku 1916 r. zacząłem pracować zarobkowo na tartaku Bagatelka Bugaj. do wybuchu powstania w 1918 r.
Około 20 grudnia wstąpiłem w szeregi powstańcze i to do oddziału miłosławskiego, pod dowództwem druha Plucińskiego do rozbrajania miejscowych i okolicznych Niemców. Następnie około 25 grudnia 1918 r. [było to 28 grudnia] wyruszyliśmy na oswobodzenie miasta oraz koszar wojskowych we Wrześni. Po oswobodzeniu Wrześni pod dowództwem Plucińskiego jechaliśmy dalej oswobodzić miasta i to w kolejności Gniezno, Strzelno, Mogilno, Inowrocław.
Na początku stycznia [było to 7 stycznia] wyruszyłem z oddziałem z Inowrocławia na oswobodzenie wsi Jaksice, Tarkowo, Nowa Wieś i Brzozę (Hopfengarten).
Około 10 stycznia 1919 r. stworzyliśmy stały front w Tarkowie, tworzący ciągłość z frontem z lewej to jest Szubin-Rynarzewo i prawej strony to jest Gniewkowo-Toruń.
Pozostałem w czynnej służbie do 1921 r. służąc w 59. Pułku Piechoty w Inowrocławiu. Zwolniony zostałem 30 grudnia 1921 r. 101
Po zwolnieniu z wojska zacząłem pracować zarobkowo w tartaku Bagatelka Bugaj do 1923 r.
W tym roku w czerwcu ożeniłem się i we wrześniu wyjechałem za pracą do Francji. Wróciłem do Polski w 1925 r. i zacząłem pracę w garbarni miłosławskiej, w której pracowałem do 1929 r. Następnie pracowałem w melioracji kolejowej i drogowej aż do wybuchu II wojny światowej. W dniu 24 sierpnia zostałem powołany do wojska polskiego w Gnieźnie. Walcząc w obronie kraju dostałem się do niewoli niemieckiej w dniu 28 września 1939 r. Z niej zostałem zwolniony dnia 25 października 1939 r. W czasie okupacji niemieckiej pracowałem na drogach powiatowych do czasu wyzwolenia w 1945 r.
W roku 1951 zacząłem pracę w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Miłosławiu, gdzie pracowałem do 12 lutego 1963 r. W tym czasie zachorowałem i uznany za niezdolnego do pracy zostałem skierowany na rentę inwalidzką. Otrzymuję ją w wysokości 844 zł, z której się utrzymuję wraz z rodziną. Innych źródeł dochodów nie posiadam.
Michał Roszyk
Miłosław ul. Sienkiewicza 23
Michał Roszyk – życiorys
