Jan Skrzypczak (1897-1976).
Urodził się w dniu 21.10.1897 r. w Kębłowie jako syn Marcina i Lucyny z domu Neydowskiej.
W grudniu 1918 r. wstąpił do tworzącej się Kompanii Miłosławskiej wchodzącej w skład Batalionu Wrzesińskiego w oddziale Ziółkowskiego. Z oddziałem tym wyruszył na zdobycie koszar we Wrześni a stamtąd na zdobycie Gniezna. Z Gniezna wrócił do Miłosławia i zaraz udał się do Poznania i wstąpił tam do tworzącej się kompanii powstańczej, której dowódcą był por. Rataj z Poznania. Po uformowaniu się tejże kompanii, wyruszył z nią na front leszczyński. Walczył o zdobycie Ponieca, Waszkowa i Potrzebowa. W trzecim dniu walki został ranny w nogę i odwieziony do szpitala w Poznaniu, ul. Polna, i tam przebywał do zakończenia Powstania Wlkp.
Cała kompania powstańcza, w składzie której walczył na froncie, weszła w skład 1. Pułku Strzelców Wlkp. dowodzonego przez płk. Konarzewskiego. Po wyjściu ze szpitala został przydzielony do tego pułku a miejscem postoju było Biedrusko. Zdemobilizowany w stopniu szeregowca.
Z zawodu był robotnikiem.
W 1939 r. należał do Koła Miłosław Związku Powstańców Wlkp.
Awansowany na stopień podporucznika, uchwała nr W 15/72.
Zmarł w dniu 2.10.1976 r. w Miłosławiu.
Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, uchwała Rady Państwa nr 11.04-0.897 z dnia 4.11.1958 r.
