Tabaka Stanisław

Życiorys

Urodziłem się dnia 11 września 1891 roku w Miłosławiu. Ojciec Melchior, matka Marianna z domu Jankowiak.

Do szkoły powszechnej uczęszczałem w Miłosławiu w latach 1898 do 1905.W tym okresie byłem uczestnikiem strajku szkolnego będącego wyrazem buntu i oporu przeciwko germanizacji. Za udział w strajku szkolnym poniosłem liczne kary cielesne i szykany, podobnie jak i moja starsza siostra Helena, a rodzice płacili kary finansowe wyznaczone przez pruskie władze administracyjne.

Po ukończeniu szkoły powszechnej w warsztacie ojca wyuczyłem się zawodu kowalskiego, a po jego śmierci w roku 1913 objąłem warsztat.
W roku 1914 zostałem zaciągnięty do Armii Niemieckiej. Dnia 8 listopada 1918 roku po ucieczce z wojska niemieckiego przybyłem do Miłosławia, gdzie przystąpiłem do tworzącej się polskiej organizacji niepodległościowej. Sztab organizacji mieścił się w miłosławskiej szkole, tak pamiętnej w moim życiu.

Z Miłosławia dokonywaliśmy wypadów w okolice, gdzie rozbrajaliśmy kolonistów i urzędników niemieckich, a w samym mieście likwidowaliśmy niemieckie patrole oraz warty ochronne, między innymi na dworcu i poczcie.

Następnie, chyba jeszcze w grudniu 1918 roku, w szeregach Miłosławskiej Kompanii Powstańczej brałem czynny udział w zdobyciu koszar we Wrześni oraz w wyprawie do Gniezna, gdzie zajęto koszary pruskich dragonów.

Po zakończeniu działań powstańczych wróciłem do Miłosławia gdzie w dalszym ciągu prowadziłem warsztat kowalski.

Przez całe prawie życie, zresztą zgodnie z postawą i życzeniami mego ojca – jednego z założycieli i aktywnego działacza Straży Pożarnej w Miłosławiu – byłem czynnie zaangażowany w Ochotniczej Straży Pożarnej.

Do OSP Miłosław wstąpiłem w roku 1909 i pracuję czynnie do dnia dzisiejszego. W latach 1928 do 1959 z przerwą wojenną byłem prezesem OSP w Miłosławiu, a w latach 1933 do 1961 członkiem Zarządu Powiatowego OSP we Wrześni.

W 1959 r. po zrzeczeniu się z uwagi na wiek funkcji czynnego prezesa, zostałem wybrany honorowym prezesem OSP w Miłosławiu.

Aktualnie pełnię jeszcze w OSP Miłosław funkcję członka Komisji Rewizyjnej.

Od roku 1930 do 1939 byłem radnym miasta Miłosław.

W związek małżeński wstąpiłem w roku 1923, żona Władysława z domu Talarczyk. Wychowaliśmy pięcioro dzieci.

W roku 1940 między innymi za przynależność do powstańczej organizacji wraz z całą rodziną zostałem wysiedlony do lubelskiego.

W roku 1945 po wkroczeniu Armii Radzieckiej wróciłem wraz z rodziną do Miłosławia, z tym że byłem unieruchomiony, bo miałem złamaną nogę. A ponadto nie zastałem domu ani warsztatu pracy, gdyż go zburzyli Niemcy.
Ciężkim wysiłkiem odbudowałem dom i warsztat pracy wychowując jednocześnie gromadkę dzieci.

W roku 1963 po przebytej bardzo ciężkiej chorobie i operacji stałem się niezdolny do dalszej zawodowej pracy, przekazałem warsztat kowalski memu synowi Władysławowi, który ponadto zgodnie z rodzinnymi tradycjami jest od 1945 r. aktywnym członkiem OSP w Miłosławiu (aktualnie skarbnikiem).

Od maja 1965 r. pobieram rentę starczą [emeryturę].